Konferencja Naukowa Realna Stomatologia (sesja plakatowa) Sobota, 2 12 2017 r., Szczecin (281KN)

2
3
Organizatorzy:
Zakład Stomatologii Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji Przedklinicznej PUM w Szczecinie
oraz
Andersz – Realna Stomatologia; tel. 91 42 19 997, 502 652 932 ul. Jana Kazimierza 1/U2, 71-620
Szczecin www.realna.pl www.andersz.com
• Miejsce: Rektorat PUM, ul. Rybacka 1, Szczecin
• Kurs Realna Stomatologia (kod 280KK) | uczestnictwo płatne |10 punktów edukacyjnych
SZCZEGÓŁOWY PROGRAM WYKŁADÓW:
piątek, 1 grudnia 2017 r., godz. 16.00-20.00 | wykłady
16.00-16.15 Powitanie
16.15-17.45 Protetyka funkcjonalna i ortodontyczna oparta na adhezji dr Aleksander Maj (Dąbrowa
Górnicza)
17.45-18.15 Przerwa kawowa / Wystawa
18.15-19.40 Wprowadzenie do fotografii stomatologicznej dr Piotr Mendel (Kraków)
19.40-20.00 Dyskusja i podsumowanie wykładów
sobota, 2 grudnia 2017 r., godz. 10.00-18.00 | wykłady
10.00-10.30 Rewaskularyzacja – nowa metoda leczenia endodontycznego prof. dr hab. n. med.
Mariusz Lipski (Szczecin)
10.30-11.15 Przygotowanie powierzchni uzupełnień protetycznych oraz tkanek twardych zęba do
cementowania. Cz. 1 – dr Paweł Witek (Kraków)
11.15-11.30 Dyskusja
11.30-12.00 Przerwa kawowa / Wystawa
12.00-12.45 Przygotowanie powierzchni uzupełnień protetycznych oraz tkanek twardych zęba do
cementowania. Cz. 2 – dr Paweł Witek (Kraków)
12.45-13.15 Zastosowanie abrazji powietrznej w stomatologii – dr Paweł Andersz (Szczecin)
13.15-13.30 Dyskusja
13.30-14.30 Przerwa obiadowa / Wystawa
14.30-16.00 Kliniczne postępowanie przy wykonawstwie koron i mostów całoceramicznych – dr Paweł
Witek (Kraków)
16.00-16.15 Dyskusja
16.15-16.45 Przerwa kawowa / Wystawa
16.45-18.00 Zarządzanie i etyczny marketing oraz prawidłowa ścieżka pacjenta dr Magdalena
Szumska, mgr inż. Marcin Szumski (Poznań)
• Konferencja Naukowa Realna Stomatologia „Postępy w Stomatologii – Zdrowie Publiczne”
(kod 281KN) | 2 punkty edukacyjne po wpisaniu się na listę | sesja plakatowa
Tematyka: leczenie endodontyczne, nowe materiały i techniki, zdrowie publiczne
• Warsztat praktyczny: Abrazja powietrzna – bezbolesne, minimalnie inwazyjne leczenie i zwiększona
adhezja (kod 283AB)
– sobota 2 grudnia 2017 r., godz. 8.00-10.00 | uczestnictwo płatne 197 zł| 2 punkty
4
piątek, 1 grudnia 2017 r. (wykłady w godz. 16.00-20.00)
Wprowadzenie do fotografii stomatologicznej
lek. stom. Piotr Mendel (Kraków)
Podczas wykładu uczestnicy zostaną zapoznani z następującymi zagadnieniami:
– aparat fotograficzny w gabinecie – moda, czy ważne narzędzie?
– czym kierować się przy wyborze sprzętu?
– jaki sprzęt, do czego?
– po co fotografować w gabinecie?
– podstawy fotografii – definicje pojęć, aby później można było rozmawiać i się rozumieć
– specyfika fotografii stomatologicznej
lek. stom. Piotr Mendel – lekarz stomatolog od 2000 r. Pasjonat fotografii od 25 lat. Zdobywał
doświadczenie m. in. w Krakowskiej Akademii Fotografii. Wykładowca na wielu konferencjach.
Prowadzi autorską praktykę stomatologiczną w Krakowie. Interesuje się m. in. endodoncją,
stomatologią mikroskopową i chirurgią szczękowo-twarzową.
Protetyka funkcjonalna i ortodontyczna oparta na adhezji
lek. stom. Aleksander Maj (Dąbrowa Górnicza)
Podczas wykładu udzielone zostaną odpowiedzi na następujące pytania:
– dlaczego jedne uśmiechy podobają się nam bardziej a inne mniej i jakiej estetyki
oczekują od nas pacjenci?
– czy klasyczne kanony estetyki to tylko złota proporcja?
– na czym polega protokół Kois’a i jak jego znajomość pozwala nam przywrócić
prawidłową funkcję układu stomatognatycznego poprawiając jednocześnie estetykę?
– rehabilitacja z użyciem licówek i koron: na jakim cemencie osadzić koronę (metalową,
cerkonową), endokoronę z kompozytu czy licówkę
Wykład uzupełni prezentacja pełnej rehabilitacji funkcjonalnej pacjentki, u której podniesiono
wysokość zwarcia w odcinku bocznym za pomocą kompozytu, a w odcinku przednim wykonano 12
licówek oraz przypadek leczenia ortodontycznego, którego celem było uzyskanie miejsca dla licówek,
które ostatecznie wykonano i adhezyjnie zacementowano.
lek. stom. Aleksander Maj – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej w 2000r. Zajmuje się:
endodoncją i klasyczną i małoinwazyjną protetyką, implantoprotetyką oraz ortodoncją. Obecnie
pracuje w Centrum Medycznym Reden MAYO-DENT w Dąbrowie Górniczej. Współzałożyciel forum
www.dentopraktyk.pl
Sobota, 2 grudnia 2017 r. (wykłady w godz. 10.00-18.00)
Rewaskularyzacja – nowa metoda leczenia endodontycznego
prof. dr hab. n. med. Mariusz Lipski (Szczecin)
Uczestnicy podczas wykładu uzyskają odpowiedzi na następujące pytania:
– co to jest rewaskularyzacja
– kiedy można ją stosować (wskazania i przeciwskazania)
– jak wykonać rewaskularyzację
– jakie materiały i narzędzia są potrzebne do wykonania zabiegu
– ograniczenia i powikłania metody (kiedy zastosować inną metodę leczenia i jaką)
– czy niewykonanie rewaskularyzacji przy wskazaniach jest błędem sztuki?
prof. dr hab. n. med. Mariusz Lipski – absolwent Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.
Specjalista stomatologii zachowawczej. Obecnie kierownik Katedry i Zakładu Stomatologii
Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji Przedklinicznej PUM w Szczecinie. Redaktor naczelny
Magazynu Stomatologicznego.
5
Przygotowanie powierzchni uzupełnień protetycznych oraz tkanek twardych zęba do
cementowania
dr n. med. Paweł Witek (Kraków)
Zasadnicze znaczenie dla jakości i siły połączenia uzupełnień protetycznych z tkankami twardymi zęba
ma przygotowanie ich powierzchni do klejenia.
Podczas wykładu omówione zostaną m.in.:
– ogólne zasady łączenia materiałów z tkankami zęba
– sposoby przygotowania tkanek do łączenia z wykorzystaniem technik trybologicznych,
kondycjonowanie różnymi substancjami uzdatniającymi powierzchnię do klejenia
– materiały stosowane do cementowania uzupełnień
– najczęstsze błędy popełniane podczas cementowania uzupełnień skutkujące niepowodzeniem
Kliniczne postępowanie przy wykonawstwie koron i mostów całoceramicznych
dr n. med. Paweł Witek (Kraków)
Zagadnienia, które zostaną omówione podczas prezentacji:
– wskazania do wykonania koron i mostów całoceamicznych – kiedy jednak lepiej zdecydować się na
uzupełnienie konwencjonalne – planowanie
– sposoby preparacji
– metody i masy wyciskowe
– ocena prawidłowo wykonanego uzupełnienia, cementowanie: przygotowanie tkanek zęba i
rekonstrukcji od osadzenia, cementy
– naprawa uzupełnień całoceramicznych w zależności od uszkodzenia
-prezentacja różnych rozwiązań protetycznych z wykorzystaniem uzupełnień pełnoceramicznych –
przypadki własne
dr n. med. Paweł Witek – absolwent CM Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (1996 r.). W latach
1997-2008 zatrudniony w Katedrze Protetyki Stomatologicznej CM UJ. Specjalista stomatologii
ogólnej i protetyki stomatologicznej. Obrona przewodu doktorskiego z wyróżnieniem (2007 r.)
Certyfikat Umiejętności w Dziedzinie Implantologia Stomatologiczna (2011 r.), sekretarz OSIS-EDI
(1998–2007). Wykładowca na wielu konferencjach. Twórca „hybrydowej” metody wyciskowej,
odbudowy zwarcia „szyną kompozytową” oraz pomysłodawca wykorzystania licówek do naprawy
uszkodzeń olicowania uzupełnień stałych.
Zastosowanie abrazji powietrznej w stomatologii
lek. stom. Paweł Andersz (Szczecin)
Podczas wykładów poruszone zostaną następujące zagadnienia:
– co to jest abrazja powietrzna i do czego można ją zastosować w gabinecie stomatologicznym (m. in.
opracowywanie ubytków, zwiększania adhezji w przypadku wkładów koronowokorzeniowych,
licówek i korony oraz naprawa porcelany czy oczyszczanie zamków ortodontycznych z kleju,
usuwanie cementu)
– piaskarki abrazyjne do bezbolesnego opracowywania ubytków oraz mikropiaskarki abrazyjne
– różnice pomiędzy opracowaniem ubytku piaskarką abrazyjną i wiertłem, korzyści dla lekarza i
pacjenta, ograniczenia metody
– praktyczne uwagi dotyczące techniki pracy
– prezentacja przypadków
lek. stom. Paweł Andersz – absolwent Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie (2000 r.).
Od 15 lat stosuje piaskarkę abrazyjną do leczenia pacjentów. Autor i współautor publikacji w
czasopismach stomatologicznych. Wykładowca na konferencjach i kursach krajowych i
międzynarodowych. Pracuje w praktyce prywatnej w Szczecinie.
6
Zarządzanie i etyczny marketing oraz prawidłowa ścieżka pacjenta
dr n. ekon. Magdalena Szumska (Poznań)
mgr inż. Marcin Szumski (Poznań)
Podczas wykładu uczestnicy zostana zapoznani z następującymi zagadnieniami:
– jak powinna wyglądać prawidłowa ścieżka pacjenta w gabinecie/klinice?
– jak pracować, by odnotowywać wzrosty w rentowności?
– co warto wdrażać, by pozostała „jakość”, a nie było „jakoś”?
– jak wyglądają w praktyce zachowania pro-etyczne i jednocześnie pro-sprzedażowe w służbie
stomatologii?
– co warto, czego nie warto, a czego nie można robić działając na rynku usług medycznych?
dr n. ekon. Magdalena Szumska – absolwentka studiów na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu
na Wydziale Zarządzania (2001 r.) oraz Institut de Gestion IGR-IAE, Université de Rennes we Francji
(2002 r.) . Doktoryzowała się z coachingu jako metody zarządzania w polskich szpitalach (2004 r.).
Specjalista ds. zachowań człowieka w organizacjach i relacji z klientami (pacjentami). W praktyce
wykorzystuje wiedzę interdyscyplinarną z obszaru zarządzania, marketingu, psychologii i ekonomii.
Wykładowca na konferencjach i kursach medycznych.
mgr inż. Marcin Szumski – absolwent Politechniki Poznańskiej (2001 r.) o specjalności inteligentne
systemów wspomagania decyzji. Specjalista rozwiązań systemowych IT. Współzałożyciel i
pomysłodawca portalu wydawniczego Medical Maestro oraz Wydawnictwa Kapitał Ludzki.
Współautor podręcznika „Profesjonalna recepcja medyczna. Poziom wyżej”. Wykładowca na
konferencjach i kursach medycznych.
7
Konferencja Naukowa Realna Stomatologia
„Postępy w Stomatologii – Zdrowie Publiczne”
sesja plakatowa
(kod 281KN)
2 punkty edukacyjne
Tematyka:
leczenie endodontyczne, nowe materiały i techniki,
zdrowie publiczne
Komitet naukowy:
prof. dr hab. n. med. Mariusz Lipski
dr hab. n. med. Damian Lichota, prof. nadzw.
dr n. med. Danuta Lietz-Kijak
8
Joanna Dawcewicz1
, Michał Piechota1
, Olga Preuss2
, Magda AnikoWłodarczyk2

,
Grzegorz Trybek2
1 Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej PUM
w Szczecinie
2 Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie
Fibryna bogatopłytkowa jako materiał autogenny wprowadzony do
ubytku kostnego powstałego po wyłuszczeniu torbieli korzeniowej – opis
przypadku
Wstęp: Prawidłowe gojenie tkanek oraz redukcja pozabiegowych
komplikacji jest jednym z priorytetów chirurgii stomatologicznej. Fibryna
bogatopłytkowa (PRF-Platelet Rich Fibrin) zawiera czynniki inicjujące
angiogenezę, tworzenie się fibroblastów i osteoblastów. Jako autologiczny
biomateriał zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań infekcyjnych po
zabiegach z zakresu chirurgii stomatologicznej.
Cel pracy: Przedstawienie zastosowania fibryny bogatopłytkowej (PRF)
jako metody wspomagającej gojenie ubytków kostnych.
Opis przypadku: Pacjentkę lat 45, u której zdiagnozowano rozległą torbiel
korzeniową w obrębie szczęki, wymiar 2 cm, poddano zabiegowi
chirurgicznego wyłuszczenia torbieli w Zakładzie Chirurgii
Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.
Zmianę przesłano do badania histopatologicznego. Powstały ubytek
kostny wypełniono fibryną bogatopłytkową (PRF), którą otrzymano z krwi
pacjentki. Ranę po zabiegu zaopatrzono szwami. Gojenie przebiegało bez
powikłań.
Wyniki i wnioski: Fibryna bogatopłytkowa jako materiał autogenny, jest
łatwy w użyciu oraz pozyskaniu, a dzięki uwalnianym cytokinom i
czynnikom wzrostu wpływa na szybszą regenerację uszkodzonych tkanek
co przyspiesza proces gojenia.
9
Małgorzata Mazurek-Mochol1
, Ryta Łagocka2
, Elżbieta Dembowska1
1
Zakład Periodontologii PUM w Szczecinie
2
Zakład Stomatologii Zachowawczej i Endodoncji PUM w Szczecinie
Zastosowanie lasera CO2 w celu usunięcia przerostu błony śluzowej
podniebienia w przebiegu stomatopatii protetycznej
Wstęp: Stomatopatie protetyczne powszechnie występują u pacjentów
użytkujących ruchome uzupełnienia protetyczne.
Cel pracy: Przedstawienie przypadku usunięcia hiperplazji brodawkowej z
błony śluzowej podniebienia w przebiegu stomatopatii protetycznej przy
użyciu lasera CO2.
Materiał i metodyka: Kobieta 61-letnia zgłosiła się do Zakładu
Periodontologii PUM w Szczecinie z powodu dyskomfortu związanego z
odczuwaniem przez pacjentkę grudek na błonie śluzowej podniebienia
twardego i brakiem stabilizacji protezy całkowitej górnej. Podczas badania
stwierdzono przerost brodawkowaty błony śluzowej podniebienia,
sklasyfikowany jako 4 typ stomatopatii protetycznej wg Newtona. Po
wykluczeniu kandydozy (badanie mykologiczne) pobrano wycinek ze
zmiany na podniebieniu do badania histopatologicznego, które
potwierdziło wstępne rozpoznanie. Usunięcie zmian dokonano w
trzyetapowym zabiegu, który polegał na warstwowym usuwaniu
zmienionej patologicznie błony śluzowej podniebienia z użyciem lasera
CO2, Azuryt-CTL 1401-10600 nm, (Laser instruments) w pracy ciągłej z
mocą 3W.
Wyniki: Po zastosowaniu trzykrotnej procedury peelingu z użyciem lasera
CO2, hiperplazja brodawkowa błony śluzowej podniebienia została
całkowicie usunięta.
Wnioski: Ze względu na precyzję, hemostazę i aseptyczne warunki pracy,
zastosowanie lasera CO2 należy polecać w chirurgii rozległych zmian błony
śluzowej jamy ustnej.
10
Magdalena Sroczyk-Jaszczyńska
Zakład Radiologii Ogólnej i Stomatologicznej PUM w Szczecinie
Obraz radiologiczny tkanek okołowierzchołkowych zębów z
nieprawidłowo przeprowadzonym leczeniem endodontycznym
Wstęp: Ocena leczenia endodontycznego (wypełnienia kanału
korzeniowego, ocena stanu tkanek okołowierzchołkowych) oparta jest na
badaniu rentgenowskim. Obecnie coraz powszechniej zastosowanie ma
tomografia CBCT i analiza skanów uzyskanych w trakcie tego badania. Jest
to wynikiem większej dostępności aparatury, a także świadomości lekarzy
na temat wartości badania.
Cel pracy: Celem pracy jest prezentacja powikłań w postaci przewlekłego
zapalenia tkanek okołowierzchołkowych, zębów z nieprawidłowo
przeprowadzonym leczeniem endodontycznym.
Materiał i metodyka: Materiał do oceny następstw leczenia stanowiły
skany uzyskane w trakcie badania CBCT.
Wyniki badania : 1. Zęby z nieprawidłowo wypełnionym kanałem
korzeniowym mogą przyczynić się do przewlekłego zapalenia tkanek
okołowierzchołkowych; 2. W przypadku zębów z nietypową liczbą kanałów
jedynie diagnostyka 3D pozwala na zdiagnozowanie przyczyny
niepowodzenia leczenia; 3. Diagnostyka trójwymiarowa pozwala na ocenę
stanu tkanek kostnych niedostępnych w badaniu radiologicznym w postaci
zdjęć zębowych.
11
Małgorzata Mazurek-Mochol1
, Ryta Łagocka2
, Sławomir Giza1
, Elżbieta
Dembowska1
1
Zakład Periodontologii PUM w Szczecinie
2
Zakład Stomatologii Zachowawczej PUM w Szczecinie
Martwica dziąsła i kości po zastosowaniu środka dewitalizującego
miazgę – opis przypadku
Wstęp: Standardem w leczeniu endodontycznym pulpopatii z żywą miazgą
jest ekstyrpacja przyżyciowa. Mimo to, nadal stosowane są preparaty do
dewitalizacji miazgi. Nieprawidłowe ich użycie wiąże się z powikłaniami.
Cel pracy: Opis przypadku martwicy dziąsła i kości w okolicy zęba 36 po
użyciu środka dewitalizującego Devipasta (Chema Elektromet).
Materiał i metody: W wyniku nieprawidłowego opracowania komory zęba
powstała perforacja w ścianie językowej korzenia mezjalnego zęba 36, a
środek dewitalizujący przedostał się do otaczających tkanek, w wyniku
czego powstała martwica dziąsła oraz martwak kostny. Martwicę dziąsła
usunięto kiretą uniwersalną, ranę przepłukano solą fizjologiczną i pokryto
maścią Carident (Chema-Elektromet) oraz Solcoseryl-dpa (MEDA).
Ogólnoustrojowo zalecono antybiotykoterapię oraz lek przeciwbólowy. Po
4 tygodniach od pierwszej wizyty wytworzył się martwak kostny, który
usunięto, a na ranę zastosowano sól fizjologiczną, Carident i Solcoseryldpa.
Perforację zaopatrzono preparatem ProRoot MTA (Dentsply Tulsa,
USA ), a kanały korzeniowe wypełniono metodą kondensacji bocznej
gutaperki z pastą AH Plus (Dentsply DeTrey).
Wyniki: Ząb został zachowany, ale w wyniku powikłań doszło do trwałej
utraty części zębodołowa żuchwy w okolicy leczonego zęba od strony
językowej.
Wnioski: Ze względu na możliwość wystąpienia poważnych powikłań
środki dewitalizacyjne na bazie paraformaldehydu powinny być
stosowane z dużą ostrożnością.
12
Katarzyna Barczak1 , Aleksandra Turkowska2
, Karolina Masełkowska2
,
Aleksander Czarnyszka2
, Kinga Kaczor3
, Mirona Palczewska-Komsa1
,
Jadwiga Buczkowska-Radlińska1
1
Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej i Endodoncji PUM w Szczecinie 70-111
Szczecin, ul. Powstańców Wlkp. 72. Tel. 91-466-16-48 Kierownik: prof.
dr hab. n. med. Jadwiga Buczkowska-Radlińska
2 Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze i Zakładzie Stomatologii Zachowawczej i
Endodoncji PUM w Szczecinie Opiekun: dr n. med. Katarzyna Barczak
3
Studium Doktoranckie przy Katedrze i Zakładzie Stomatologii Zachowawczej i Endodoncji
PUM w Szczecinie
Ocena szczelności brzeżnej i jednorodności wypełnień kompozytowych
wykonywanych przy użyciu urządzenia Compothixo – badania in vitro
Wprowadzenie: Na rynku pojawiają się urządzenia, które maja na celu:
poprawę adaptacji wypełnień kompozytowych do szkliwa i zębiny,
zapobieganie powstawaniu lub minimalizowanie przecieku brzeżnego,
skrócenie czasu pracy lekarza. Urządzenie Compothixo jest przeznaczone jest
do nakładania, modelowania i kondensowania materiałów kompozytowych.
Cel: Porównanie szczelności brzeżnej i jednorodności oraz czasu aplikacji
materiałów kompozytowych wykonywanych przy użyciu urządzenia
Compothixo w porównaniu z metodą tradycyjną w ubytkach klasy II wg Blacka.
Materiał i metody: Do badania wykorzystano 25 zębów ludzkich usuniętych ze
wskazań chirurgicznych lub periodontologicznych. Wypreparowano 50 ubytków
II klasy wg Blacka. Jedna powierzchnia była odbudowywana w sposób
tradycyjny, a druga odpowiednio przy użyciu urządzenia Compothixo. W
obydwu metodach porównano: czas pracy, przyleganie brzeżne, jednorodność
wypełnień, penetrację barwnika w szczelinę brzeżną. Wyniki poddano analizie
statystycznej stosując test niezależności χ2 lub test niezależności χ2 z
poprawką Yatesa (p=0,05).
Wyniki: Czas wypełnienia ubytku materiałem kompozytowym metodą
tradycyjną wynosił 7 min i 35 s ± 45 s, a przy pomocy Compothixo odpowiednio
5 min i 20 s ± 35 s. Uzyskano 56% wypełnień nieszczelnych wykonanych metodą
tradycyjną, a metodą wibracyjną 24%. Jednorodność rekonstrukcji stwierdzono
w 28% wypełnień kompozytowych wykonanych z Compothixo oraz w 25%
wykonanych metodą tradycyjną. Brak penetracji barwnika uzyskano przy 56%
wypełnień wykonanych z Compothixo i odpowiednio 16% w metodzie
tradycyjnej.
Wnioski: Wyniki badań pozwalają uznać urządzenia Compothixo za skuteczne i
przydatne w praktyce klinicznej. Kondensacja wypełnień kompozytowych była
wykonana szybciej przy użyciu ultradźwiękowych końcówek. Przyleganie
brzeżne i szczelność okazała się być lepsza w metodzie wibracyjnej z
Compothixo niż w tradycyjnej.
13
Małgorzata Mazurek-Mochol1
, Ryta Łagocka2
, Elżbieta Dembowska1
1
Zakład Periodontologii PUM w Szczecinie
2
Zakład Stomatologii Zachowawczej i Endodoncji PUM w Szczecinie
Uraz wargi u 6-letniego dziecka po podaniu znieczulenia przewodowego
– opis przypadku
Wstęp: Samookaleczający uraz wargi po podaniu znieczulenia jest
potencjalnym powikłaniem znieczulenia przewodowego, w szczególności
u dzieci.
Cel pracy: Opis przypadku przygryzienia wargi przez dziecko w trakcie
trwania znieczulenia przewodowego.
Materiał i metodyka: Dziewczynka 6-letnia zgłosiła się do Zakładu
Periodontologii PUM z bolesnym obrzękiem wargi dolnej. Ojciec dziecka
poinformował o wizycie córki u stomatologa z powodu bólu zęba. W
znieczuleniu przewodowym lekarz wykonał amputację miazgi w zębie
mlecznym (85). Po ustąpieniu znieczulenia dziecko zaczęło skarżyć się na
silny ból dolnej wargi po stronie prawej. Podczas wizyty stwierdzono
bolesne owrzodzenie i obrzęk prawej połowy dolnej wargi, powstałe w
wyniku przygryzienia, prawdopodobnie podczas trwania znieczulenia
przewodowego. Zastosowano: okład z Panthenolu (Aflofarm), maść
Carident (Chema-Elektromet) oraz Solcoseryl-dentystyczną pastę
adhezywną (MEDA). Poza wyżej wymienionymi lekami zalecono lek
przeciwbólowy oraz niedrażniącą dietę.
Wyniki: Kontrolne badanie ujawniło zmniejszenie obrzęku i owrzodzenia
wargi oraz ustąpienie dolegliwości bólowych.
Wnioski: Stosowanie znieczulenia podczas zabiegów stomatologicznych
wiąże się z ryzykiem przygryzienia tkanek miękkich przez samego pacjenta
po zakończeniu wizyty lekarskiej. Dotyczy to zwłaszcza małych dzieci.
Konieczne jest informowanie pacjentów, a w przypadku małych dzieci, ich
rodziców, o dłuższym czasie działania znieczulenia i konieczności
zapobiegania wystąpieniu tego powikłania.
14
Wojciech Eliasz, Małgorzata Gołąbek, Bartosz Rabiega, Anna Surdacka
Klinika Stomatologii Zachowawczej i Endodoncji, Katedra Stomatologii
Zachowawczej i Endodoncji, Uniwersytet Medyczny im. K.
Marcinkowskiego w Poznaniu
Motywacja studentów stomatologii do nauki specjalistycznego
medycznego języka angielskiego
Wstęp: Język angielski jest uznawany za lingua franca również w
medycynie, zarówno w dziedzinie badań naukowych, jak i pracy klinicznej
czy edukacji. We współczesnej metodyce nauczania języków obcych
szczególną uwagę zwraca się na motywację jako podstawowe kryterium
umożliwiające osiągnięcie sukcesu. Jednym z narzędzi do pomiaru
parametrów motywacji do nauki jest Academic Motivation Scale wg
Valleranda i wsp. Kwestionariusz ten pozwala na określenie, czy uczeń
wykazuje motywację zewnętrzną czy wewnętrzną, oraz w jakim stopniu
wykazuje tendencję do internalizowania przekonań na temat uczenia się.
Cel pracy: Ocena motywacji studentów stomatologii do nauki
specjalistycznego medycznego języka angielskiego.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 60 studentów kierunku
lekarsko-dentystycznego III, IV i V roku studiów. Studenci wypełnili
kwestionariusz Academic Motivation Scale zawierający pytania dotyczące
nauki specjalistycznego języka angielskiego. Uzyskane dane poddano
analizie statystycznej.
Wyniki: Najniższe wartości stwierdzono dla parametru amotywacji (1,88 ±
1,15), a najwyższe dla motywacji zewnętrznej (5,59 ± 1,22).
Zaobserwowano wzrost poziomu motywacji wewnętrznej oraz spadek
poziomu amotywacji wraz ze wzrostem wieku oraz roku studiów.
Wnioski: Motywacja studentów do nauki specjalistycznego języka
angielskiego jest wysoka. Wraz z upływem czasu studenci stają się coraz
bardziej świadomi i zmotywowani do dalszej edukacji w omawianym
zakresie.
15
Małgorzata Brzezińska1
, Jadwiga Zbroja-Ilcewicz2
1
Studium Doktoranckie Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego PUM w Szczecinie
2DAR-DENT Specjalistyczny Gabinet Dentystyczny w Szczecinie
Usunięcie złamanego narzędzia wraz z ponownym leczeniem
endodontycznym drugiego zęba przedtrzonowego żuchwy. Opis
przypadku
Wstęp: Celem leczenia endodontycznego jest dokładne chemomechaniczne
opracowanie kanałów korzeniowych, a następnie ich
szczelne wypełnienie biozgodnym materiałem. Aby leczenie
endodontyczne zakończyło się sukcesem należy spełnić szereg warunków.
Należą do nich trafna diagnoza, znajomość anatomii kanałów
korzeniowych, szczelna izolacja pola zabiegowego, odpowiednio szeroki
dostęp do jamy zęba, chemo-mechaniczna preparacja oraz szczelne
wypełnienie systemu kanałowego, funkcjonalna odbudowa korony zęba.
Podczas leczenia endodontycznego może dojść do powikłania, którym jest
złamanie narzędzia kanałowego. Powikłanie takie spowodowane jest
najczęściej skomplikowaną anatomią kanału, nadmiernym zużyciem
łamiącego się instrumentu lub brakiem doświadczenia operatora.
Pozostawione w świetle kanału narzędzie uniemożliwia skuteczne
opracowanie i wypełnienie kanału korzeniowego.
Opis przypadku: Do gabinetu stomatologicznego Dar-Dent zgłosiła się 34-
letnia pacjentka w celu usunięcia złamanego i pozostawionego w świetle
kanału fragmentu instrumentu do poszerzania kanału korzeniowego oraz
dalszego leczenia endodontycznego. Wykonano zdjęcie rentgenowskie
punktowe, które potwierdziło obecność złamanego narzędzia w kanale. W
znieczuleniu miejscowym, założono koferdam i stworzono odpowiedni
dostęp koronowy do jamy zęba. Z użyciem mikroskopu stomatologicznego
odnaleziono kanał dodatkowy, w którym tkwiło złamane narzędzie. Za
pomocą ultradźwięków wraz z obfitym płukaniem 5,25% NaOCl usunięto
narzędzie. Kanały opracowano na pełną długość oraz wypełniono
gutaperką. Prawidłowość wypełnienia zweryfikowano kontrolnym
zdjęciem rentgenowskim.
Podsumowanie: Wykonanie zdjęć radiologicznych przed przystąpieniem
do leczenia endodontycznego jest standardem pozwalającym na wstępną
ocenę anatomii leczonego zęba. Zastosowanie powiększenia w postaci
mikroskopu stomatologicznego podczas leczenia endodontycznego
ułatwia odnalezienie ujść kanałów dodatkowych, lokalizację złamanych
narzędzi kanałowych i ich usunięcie.
16
Paulina Strzelecka1
, Elżbieta Kubala1
, Marta Grzegocka2
Krystyna
Lisiecka- Opalko3
, Danuta Lietz- Kijak3
1 Studium Doktoranckie Wydziału Lekarsko- Stomatologicznego PUM w
Szczecinie
2 Studium Doktoranckie Wydziału Nauk o Zdrowiu Pomorskiego
Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie
3 Samodzielna Pracownia Propedeutyki i Fizykodiagnostyki
Stomatologicznej PUM w Szczecinie
Ocena poziomu świadomości prozdrowotnej z zakresu higieny jamy
ustnej wśród rodziców dzieci 6 i 9-letnich- doniesienie wstępne
WSTĘP: Ryzyko próchnicy oraz poziom higieny jamy ustnej wśród
pacjentów pedodontycznych związany jest ściśle ze stomatologiczną
świadomością prozdrowotną ich rodziców. Jest ona również niezwykle
ważna podczas komunikacji z lekarzem dentystą. Jej określenie umożliwia
modyfikację szkodliwych nawyków żywieniowych, korektę nawyków
higienicznych oraz ułatwia wprowadzenie odpowiednio dobranej
profilaktyki, co jest szczególnie ważne w stomatologii dziecięcej/
CEL PRACY: Ocena poziomu świadomości prozdrowotnej dotyczącej
higieny jamy ustnej wśród rodziców dzieci 6 i 9-letnich
MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowili rodzice 50 dzieci w wieku 6
oraz 50
w wieku 9 lat. Każdy z opiekunów otrzymał kwestionariusz zawierający
szereg szczegółowych pytań dotyczących nawyków higienicznych i
żywieniowych jego podopiecznego. Otrzymane wyniki omówiono z
badanymi oraz poddano analizie statystycznej.
WYNIKI I WNIOSKI: Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono
większy poziom świadomości popełnianych błędów wśród rodziców dzieci
starszych. Opiekunowie dzieci młodszych wykazali większą chęć korekty
oraz nauki prawidłowych zachowań prozdrowotnych. Dokładne wyniki
zobrazowano za pomocą wykresów oraz tabel.
17
Elżbieta Kubala1
, Paulina Strzelecka1
, Marta Grzegocka2
, Krystyna
Lisiecka-Opalko3
,Danuta Lietz-Kijak3
1
Studium Doktoranckie Wydziału Lekarsko – Stomatologicznego
Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie
2
Studium Doktoranckie Wydziału Nauk o Zdrowiu Pomorskiego
Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie
3
Samodzielna Pracownia Propedeutyki i Fizykodiagnostyki
Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie
Czy fizykoterapeutyczny bodziec świetlny wypływa na właściwości
wybranych parametrów śliny? – doniesienie wstępne
WSTĘP: Zabiegi z zakresu magnetoledoterapii znalazły szerokie
zastosowanie w rehabilitacji stomatologicznej i są coraz częściej
wykorzystywane w tej dziedzinie. Wykazują szereg korzystnych działań
regeneracyjnych i przeciwzapalnych w zakresie działania bodźców
fizykoterapeutycznych. Wydzielina gruczołów ślinowych jest źródłem
substratów, służących naprawie tkanek twardych zęba. Stwarza
optymalne fizjologiczne środowisko dla przebiegu procesów
biologicznych, zapewniając integralność jamy ustnej.
CEL PRACY: Celem badań była ocena wybranych parametrów śliny przed i
po zastosowaniu fizykoterapeutycznego czynnika świetlnego.
MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowiło 20 osób, poddanych
zabiegom z zakresu magnetoledoterapii. Badanie przeprowadzano w
godzinach porannych (do godz. 12). Analiza parametrów śliny została
przeprowadzona była z użyciem zestawów Saliva Buffer-Check.
WYNIKI I WNIOSKI: Zaobserwowano zmiany w zakresie badanych
parametrów, które poddano analizie statystycznej i zobrazowano w
tabelach oraz na wykresach. Badanie parametrów śliny jest szczególnie
istotne, ze względu na to, iż jest ona naturalnym środowiskiem w jamie
ustnej, a jej właściwości warunkują zdrowie całego układu
stomatognatycznego. Diagnostyka z wykorzystaniem podanych zestawów
nieinwazyjna i bezpieczna dla pacjentów.
18
Marta Grzegocka1
, Agnieszka Nowak2
, Edward Kijak3
, Elżbieta Kubala4
,
Paulina Strzelecka4
, Danuta Lietz-Kijak5
1
Studium Doktoranckie Wydziału Nauk o Zdrowiu, Pomorski Uniwersytet Medyczny w
Szczecinie
2Uniwersytecka Klinika Stomatologiczna, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie
3
Pracownia Naukowa Diagnostyki i Leczenia Dysfunkcji Narządu Żucia, Pomorski Uniwersytet
Medyczny w Szczecinie
4
Studium Doktoranckie Wydziału Lekarsko – Stomatologicznego, Pomorski Uniwersytet
Medyczny
w Szczecinie
5 Samodzielna Pracownia Propedeutyki i Fizykodiagnostyki Stomatologicznej, Pomorski
Uniwersytet Medycznego w Szczecinie
Czy istnieje zależność między czynnikami socjologicznymi i
ekonomicznymi a zaburzeniami czynnościowym układu ruchowego
narządu żucia?
Streszczenie:
Wstęp: Przyczyną powstawania dysfunkcji układu stomatognatycznego są
czynniki działające w obrębie samego aparatu ruchowego narządu żucia,
takie jak: szkodliwe nawyki ruchowe, utrata zębów, próchnica, zaburzenia
zgryzu czy przebyte urazy.
Cel pracy: Celem pracy było wskazanie dolegliwości bólowych,
występujących u pacjentów z dysfunkcją układu ruchowego narządu żucia
i określenie wpływu czynników socjoekonomicznych na chorobę.
Materiał i metody: W badaniu zastosowano Kwestionariusz pacjenta z
zaburzeniami czynnościowymi układu ruchowego narządu żucia
zbudowany z 53 pytań. Narzędzie podzielono na dwie części: pierwszą
dotyczącą aspektów socjoekonomicznych pacjentów i drugą odnoszącą się
do objawów oraz procesu leczenia dysfunkcji narząd żucia.
Wyniki: W badaniu wzięło udział 103 pacjentów skierowanych na
rehabilitację stomatognatyczną, 78 kobiet oraz 25 mężczyzn. Największą
grupę pacjentów stanowiły osoby w wieku od 30 do 39 rż. (29%), będące
w związkach małżeńskich i wykonujący pracę umysłową, w pozycji
siedzącej. Zauważa się współwystępowanie chorób narządu ruchu, które
mogą być efektem choroby tkanki łącznej a także objawów ze strony
układu endokrynologicznego.
Wnioski: Wskazywane przez pacjentów objawy (bóle głowy, karku,
drętwienie kończyn górnych, zgrzytanie zębów, szumy uszne) sugerują
długotrwały proces chorobowy, wymagający kompleksowego leczenia.
Praca w pozycji siedzącej negatywnie oddziałuje na mięśnie kręgosłupa,
zwłaszcza odcinek LS i C, powodując obciążenia przenoszące się również
na narząd żucia.
19
Joanna Falkowska1
i Włodzimierz Dura2
1
Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze I Zakładzie Stomatologii
Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji Przedklinicznej PUM w
Szczecinie
2
Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji
Przedklinicznej PUM w Szczecinie
Wpływ dwu roztworów do usuwania warstwy mazistej na dokładność
pomiaru długości roboczej z użyciem aparatu DentaPort Root ZX –
badanie in vitro
Cel pracy: Ocena wpływu Endoxalu (15% roztwór EDTA zawierający w
swoim składzie chlorheksydynę) oraz roztworu eksperymentalnego na
bazie 17% EDTA.
Materiał i metody: Do badania użyto 28 korzeni zębów jedno- i
wielokanałowych. Po stworzeniu dostępu do jamy zęba umieszczono w
kanałach niewielką objętość ocenianych roztworów (grupa ENDOXAL i
grupa EXPER). Pomiar endometryczny wykonano z użyciem endometru
DentaPort Root ZX. W tym celu zęby umieszczono w masie alginatowej.
Narzędzie (pilnik K nr 10) wprowadzano w obręb kanałów do momentu
zasygnalizowania osiągnięcia tzw. APEXU, a następnie wycofywano, aż
edometr wskazał 0,5. W tym momencie umocowywano narzędzie w tej
pozycji z użyciem płynnego kompozytu i przystępowano do odsłonięcia
kanału w celu uwidocznienia położenia szczytu narzędzia w stosunku do
otworu anatomicznego. Obserwacji dokonano w mikroskopie
zabiegowym. Do oceny zakwalifikowano 9 korzeni z grupy ENDOXAL i 12
zębów z grupy EXPER.
Wyniki: W grupie ENDOXAL szczyt narzędzi oddalony był od otworu
anatomicznego średnio o 0,22 mm, a w grupie EXPER o 0,56 mm. W obu
grupach koniec narzędzi znajdował się w obrębie kanału korzeniowego w
odległości 0-1 mm od anatomicznego otworu wierzchołkowego.
Wnioski: W warunkach obecnego badania nie stwierdzono negatywnego
wpływu roztworów EDTA na dokładność pomiaru endometrycznego.
20
Justyna Drozdowska, Agnieszka Droździk, Katarzyna Grocholewicz
Zakład Stomatologii Zintegrowanej, Pomorski Uniwersytet Medyczny w
Szczecinie
Kierownik: dr hab. n. med. Katarzyna Grocholewicz, prof. nadzw. PUM
Kompleksowe zaopatrzenie poddziąsłowego złamania zęba w odcinku
estetycznym szczęki – opis przypadku
Cel pracy: Przedstawienie wielospecjalistycznego leczenia skośnego
poddziąsłowego złamania zęba siecznego przyśrodkowego u nastoletniej
dziewczynki.
Opis przypadku: Piętnastoletnią pacjentkę skierowano do periodontologa
celem wydłużenia korony klinicznej prawego siekacza centralnego szczęki.
Dwa i pół roku wcześniej w wyniku urazu doszło do skośnego złamania
koronowo-korzeniowego zęba z odsłonięciem miazgi komorowej.
Przeprowadzono leczenie endodontyczne oraz powolną ekstruzję
ortodontyczną. Kolejnym etapem leczenia było wydłużenie korony
klinicznej metodą dowierzchołkowego przesunięcia płata z osteoplastyką.
Po 7 miesiącach przeprowadzono leczenie protetyczne w postaci licówki
kompozytowej wykonanej metodą pośrednią.
Wnioski: Wybór metody leczenia zależy od przebiegu linii złamania.
Kompleksowa terapia obejmująca leczenie endodontyczne,
ortodontyczne, periodontologiczne oraz protetyczne z powodzeniem
może być zastosowana u współpracujących dzieci i powinna być
przeprowadzona w możliwie najkrótszym czasie. Zaplanowane i
przeprowadzone leczenie pozwoliło uzyskać zadowalający efekt
estetyczny i funkcjonalny.