Komitet naukowy:
dr hab. n. med. Katarzyna Grocholewicz prof. nadzw.
dr hab. n. med. Alicja Nowicka prof. nadzw.
prof. dr hab. n. med. Mariusz Lipski
dr hab. n. med. Grzegorz Trybek

---

Agnieszka Chamarczuk^1,2, Joanna Falkowska^1 
1Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze i Zakładzie Stomatologii Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji Przedklinicznej PUM w Szczecinie
²Zakład Stomatologii Dziecięcej PUM w Szczecinie

Zastosowanie probiotyków w profilaktyce próchnicy zębów u dzieci – przegląd piśmiennictwa

Wstęp: Zgodnie z aktualnymi badaniami probiotyki są korzystne dla zdrowia poprzez immunomodulację oraz wspomaganie zachowania prawidłowej flory fizjologicznej w przewodzie pokarmowym, również w jego pierwszym odcinku, którym jest jama ustna. Można je podzielić na suplementy diety oraz naturalne produkty probiotyczne. Do suplementów diety obecnych aktualnie na rynku zawierających szczepy bakterii komensalnych dla jamy ustnej zalicza się: Dentisal i Entitis (Polski Lek S.A.) oraz Acidolac Dentifix (Polpharma).

Cel pracy: Analiza efektów zastosowania produktów zawierających szczepy Streptococcus salivarius M18, Streptococcus salivarius K12 oraz Lactobacillus salivarius HM6 Paradens stosowanychw profilaktyce zapobiegania próchnicy u dzieci w wieku rozwojowym na podstawie aktualnie dostępnych badań.

Opis: Aktualnie w sprzedaży dostępne są głównie trzy produkty zawierające szczepy bakterii występujących naturalnie w jamie ustnej człowieka. Szczep Streptococcus salivarius M18 w postaci suplementu diety Dentisal produkuje enzymy dekstrenazę i ureazę odpowiedzialne za zmniejszenie ilości płytki nazębnej oraz wytwarzający lantybiotyki takie jak saliwarcyna M, saliwarcyna A2, saliwarcyna MPS i saliwarcyna 9 działające antagonistycznie w stosunku do bakterii uznawanych za patogenne w jamie ustnej – Streptococcus mutans i Streptococcus sobrinus. Szczep Streptoccocus salivarius K12 w postaci suplementu diety Entitis wytwarza również saliwarcynę A2 i saliwarcynę B- substancje podobne do bakteriocyn działające antagonistycznie na drobnoustroje patogenne zarówno jamy ustnej jak i ucha środkowego. Szczep Lactobacillus salivarius HM6 Paradens w postaci suplementu diety Acidolac Dentifix uznawany za antagonistę w stosunku do Streptococcus mutans i Candidia albicans występuje w suplemencie jako połączenie liofilizatu bakterii kwasu mlekowego z ksylitolem, witaminą C oraz koenzym Q10. Ponadto każdy z tych produktów zawiera w swoim składzie witaminę D3. 

Wnioski: Systematyczna higiena jamy ustnej, właściwa dieta oraz regularne wizyty kontrolne są w stanie ograniczyć ryzyko występowania próchnicy u dzieci. Badania pokazują, że również modulacja flory bakteryjnej jamy ustnej może przynieść korzystne skutki w profilaktyce stomatologicznej poprzez zmniejszenie ryzyka powstawania nowych ubytków. 

---

Ariel Chamarczuk, Katarzyna Górowska, Grzegorz Trybek, Olga Preuss, Magda Aniko-Włodarczyk
Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie 

Zastosowanie technologii druku 3D w diagnostyce i planowaniu leczenia torbieli kości  szczęk – opis przypadku

Wstęp: Technologia druku 3D znajduje obecnie coraz szersze grono zwolenników. W chirurgii stomatologicznej może być zastosowana między innymi do tworzenia szablonów chirurgicznych, aparatów ortodontycznych, a także pozwala precyzyjnie zaplanować zabiegi operacyjne.

Cel pracy: Przedstawienie przypadku zastosowania modelu szczęki wydrukowanego w technologii DLP przy użyciu drukarki Planmeca Creo w planowaniu zabiegu operacyjnego usunięcia torbieli. 

Opis przypadku: Do Zakładu Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie zgłosił się pacjent w wieku 68 lat z powodu dolegliwości bólowych zęba 24. Badanie kliniczne uzupełnione o diagnostykę obrazową CBCT i zdjęcie pantomograficzne uwidoczniły rozległą zmianę o wymiarach 20-25 mm o charakterze torbieli korzeniowej. W celu dokładnego zobrazowania pola operacyjnego wykonano model 3D. Zabieg zaplanowano po dokładnej analizie badań radiologicznych. Z cięcia trapezowatego odwarstwiono płat śluzówkowo-okostnowy, zebrano obudowę kostną i wyłuszczono zmianę. Powstały ubytek kostny wypełniono materiałem PRF pobranym z krwi własnej pacjenta. Ranę zaopatrzono szwami. Materiał przesłano do badania histopatologicznego, które potwierdziło rozpoznanie kliniczne – torbiel korzeniowa.

Wnioski: Wykonanie modelu w technologii druku 3D pozwala precyzyjnie zaplanować zabiegi chirurgiczne dzięki czemu można zminimalizować ilość powikłań. Posiadając CBCT i model możemy zobrazować pacjentowi rozległość planowanego zabiegu i omówić z nim wszystkie konsekwencje interwencji chirurgicznej. 

---

Małgorzata Mazurek-Mochol¹, Elżbieta Dembowska¹, Ryta Łagocka²,  Małgorzata Kozak³, Marek Sawczuk⁴, Agnieszka Maciejewska-Skrendo⁴, Damian Malinowski⁵, Krzysztof Safranow⁶, Andrzej Pawlik^7
1 Department of Periodontology, Pomeranian Medical University, Szczecin 
² Department of Conservative Dentistry, Pomeranian Medical University, Szczecin 
³ Department of Prosthetics, Pomeranian Medical University, Szczecin
⁴ Faculty of Physical Education, Gdansk University of Physical Education and Sport, Gdansk, Poland.
⁵ Department of Pharmacology, Pomeranian Medical University, Szczecin 
⁶ Department of Biochemistry and Medical Chemistry, Pomeranian Medical University, Szczecin
⁷ Department of Physiology, Pomeranian Medical University, Szczecin

IL1ß geners 1143634 and rs16944 polymorphisms in patients with periodontal disease

Introduction: Periodontal disease (PD) is a chronic inflammatory condition caused by pathogenic microflora in the biofilm leading to tooth loss. This inflammatory response of the periodontal tissues to infection is influenced by environmental and by genetic factors. Interleukin-1 (IL-1) is a proinflammatory cytokine involved in the tissue destruction due to their proinflammatory and bone-resorptive properties. In addition, recent studies have indicated that polymorphisms in IL-1 genes might be associated with greater periodontitis severity.

Aim: In this study, we examined the association between theIL-1ßrs1143634 and rs16944 polymorphism and PD in non-smoking and smoking patients.

Material and Methods: This study enrolled 200 patients with PD (130 non-smokers and 70 smokers) and 156 control subjects (124 non-smokers and 32 smokers).

Results: There were no statistically significant differences in the distribution of the rs1143634 and rs16944genotype and alleles between patients with PD and control subjects, between smoking patients with PD and smoking control subjects, and between non-smoking patients with PD and non-smoking control subjects.

Conclusions: The results of this study suggest there is no association between the IL-1ß rs1143634 and rs16944 polymorphism and PD.

---

Joanna Falkowska¹, Agnieszka Chamarczuk¹, Magdalena Kaczała², Mariusz Lipski^3
1Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze i Zakładzie Stomatologii Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji Przedklinicznej PUM w Szczecinie,
Opiekun koła: prof. dr hab. Mariusz Lipski
²Zakład Mikrobiologii Lekarskiej PUM w Szczecinie
³Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji Przedklinicznej PUM w Szczecinie

Przeciwgrzybicze właściwości ćwieków gutaperkowych zawierających w swoim składzie środki przeciwdrobnoustrojowe. Doniesienie wstępne 

Wstęp: Porównanie właściwości przeciwgrzybiczych wybranych ćwieków gutaperkowych o działaniu przeciwdrobnoustrojowym. 

Materiał i metody: Ocenie poddano ćwieki gutaperkowe stosowane do odkażania kanałów zawierające w swoim składzie: wodorotlenek wapnia  (Roeko, Calcium Hydroxide PLUS Points), chlorheksydynę (Roeko, Activ Point – Chlorhexidine Points) i oktenidynę (ćwieki eksperymentalne). Grupę kontrolną stanowiły ćwieki konwencjonalne. Przygotowaną zawiesinę Candida albicans ATCC 10231 w stężeniu  0,5 McFarlanda naniesiono na podłoże RPMI, na którym następnie umieszczono ćwieki gutaperkowe (po 6 ćwieków każdego rodzaju) i poddano inkubacji w temperaturze 35ºC w warunkach tlenowych. Po 48 godzinach oceniono strefę zahamowania wzrostu grzybów wokół ćwieków badanych i kontrolnych.Ze względu na nieregularny kształt stref zahamowania obliczono ich powierzchnię.Przyjęto następujące kryteria: mała strefa zahamowania > 100 mm², średnia strefa zahamowania 100-200 mm², duża strefa zahamowania <200 mm².

Wyniki: Nie stwierdzono stref zahamowania wzrostu wokół ćwieków konwencjonalnych i zawierających w swoim składzie wodorotlenek wapnia. W przypadku ćwieków zawierających chlorheksydynę zaobserwowano 3 małe i 3 średnie strefy, a w przypadku ćwiekówzawierającychoktenidynę1 średnią i 5 dużych stref zahamowania. 

Wnioski: W warunkach obecnego badania stwierdzono, że dostępne na rynku ćwieki zawierające wodorotlenek wapnia nie posiadają przeciwgrzybiczego działania podobnie jak konwencjonalne ćwieki gutaperkowe. Ćwieki z chlorheksydyną i oktenidyną hamują wzrost grzybów. Pełna ocena ich przeciwgrzybiczych właściwości wymaga wykonania dodatkowych badań. 

---

Joanna Metlerska¹, Irini Fagogeni¹, Monika Miller², Alicja Nowicka^3
1Studium Doktoranckie Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego PUM w Szczecinie
² Uniwersytecka Klinika Stomatologiczna PUM w Szczecinie
³Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej i Endodoncji PUM w Szczecinie

Ocena skuteczności zastosowania autologicznych koncentratów płytkowych w endodoncji regeneracyjnej 
 

Cel: Celem badania była ocena skuteczności zastosowania fibryny bogatopłytkowej (PRF) oraz osocza bogatopłytkowego (PRP) w endodoncji regeneracyjnej na podstawie piśmiennictwa. 

Metody: Przegląd piśmiennictwa został wykonany zgodnie z wytycznymi PRISMA. Przeszukano bazy danych: MEDLINE (PubMed), Cochrane i Scopus. Ostatnie wyszukiwanie przeprowadzono 31 stycznia 2018r. Postawiono pytanie badawcze: „Czy zastosowanie koncentratów płytkowych jest skuteczne w endodoncji regeneracyjnej?”. Niezależnej ocenie poddano tytuły i streszczenia wyszukanych publikacji. Następnie przeanalizowano pełne teksty wybranych artykułów i ostatecznie je zakwalifikowano lub wykluczono.
Wyniki: Analizie poddano dwadzieścia jeden opisów przypadków oraz pięć badań randomizowanych. Zęby leczone z zastosowaniem koncentratów płytkowych częściej wykazywały pozytywne wyniki podczas badania wrażliwości miazgi. W prawie wszystkich przypadkach opisywano pogrubienie i wydłużenie ścian oraz zamknięcie otworu wierzchołkowego korzenia. Tylko trzy przypadki uwzględnione w badaniach randomizowanych zakończyły się niepowodzeniem.
Wnioski: Autologiczne koncentraty płytkowe pozytywnie wpływały na wyniki leczenia zębów stałych niedojrzałych. Jednak istnieje potrzeba większej liczby długoterminowych badań klinicznych.

 

---

Irini Fagogeni¹, Joanna Metlerska¹, Mariusz Lipski², Tomasz Falgowski¹, Maciej Górski³, Alicja Nowicka^3
1Studium Doktoranckie Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego PUM  Szczecinie
²Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji Przedklinicznej PUM w Szczecinie
³Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej i Endodoncji PUM  w Szczecinie

Przebarwienia zębów po zabiegach endodoncji regeneracyjnej

Wstęp: Przebarwienia zębów po zabiegach endodoncji regeneracyjnej są dużym defektem estetycznym dla pacjenta i mają wpływ na ocenę powodzenia leczenia regeneracyjnego.

Cel: Celem badania było ustalenie na podstawie piśmiennictwa, które z czynników lub materiałów stosowanych w procedurach regeneracyjnych są przyczyną przebarwienia zębów.
Metody: Przeprowadzono wyszukiwanie następujących bazach danych: PubMed, Google Scholar, Cochrane Library, Scopus, Web of Science i Lilacs. Ostatnie wyszukiwanie 

zostało wykonane w dniu 18.02.2018  r. Analizowano pełne teksty wybranych artykułów i ostatecznie je wykluczono lub zakwalifikowano do badania.
Wyniki: W wyniku przeszukania baz danych znaleziono 353 badania. Zgodnie z ustalonymi kryteriami włączenia, do analizy zakwalifikowano dziesięć badań. Wykazano, że ​​krew, pasta trójantybiotykowa z minocykliną oraz cementy na bazie krzemianu wapnia zawierające tlenek bizmutu powodują przebarwienie zębów.
Wnioski: W celu ograniczenia przebarwień zębów po zabiegach endodoncji regeneracyjnej należy rozważyć zastosowanie wodorotlenku wapnia, jako pasty dezynfekującej oraz materiałów barierowych zawierających tlenek cyrkonu, takich jak Biodentine. Skuteczne okazało się również zastosowanie systemu łączącego na zębinę, przed aplikacją pasty dezynfekującej do kanału.

---

Luiza Czerniawska-Kliman, Katarzyna Grocholewicz
Zakład Stomatologii Zintegrowanej PUM w Szczecinie

Ocena higieny u pacjentów użytkujących uzupełnienia ruchome

Wstęp: Higiena ruchomych uzupełnień protetycznych jest tak samo istotna jak higiena jamy ustnej. Dane statystyczne Światowej Organizacji Zdrowia pokazują, że osoby po 65 r.ż. stanowią większy odsetek populacji, niż nowo rodzące się dzieci [1]. Z wiekiem wzrasta liczba osób użytkujących uzupełnienia ruchome. Osoby starsze, często z przyczyn finansowych decydują się na protezy osiadające. Akryl ze względu na swoją porowatą strukturę sprzyja zaleganiu resztek pokarmowych. W konsekwencji wzrasta częstość występowania kandydozy czy stomatopatii protetycznych u pacjentów użytkujących ruchome protezy akrylowe. 

Cel pracy: Ocena higieny jamy ustnej i ruchomych uzupełnień protetycznych. 

Materiał i metody: Wykonano badanie przedmiotowe mające na celu określenie stanu zębów, higieny jamy ustnej oraz wszystkich braków zębowych. Higienę jamy ustnej oceniono za pomocą aproksymalnego wskaźnika płytki zębowej – API. Pacjenci zostali poproszeni o wypełnienie ankiety, w której pytania dotyczyły sposobu utrzymywania higieny protez i jak są przechowywane ruchome uzupełnienia protetyczne w nocy, czy lekarz przekazał informacje odnośnie prawidłowego użytkowania i przechowywania uzupełnień. Następnie wykonano badanie przedmiotowe celem określenia higieny uzupełnień. Higienę protez oceniono za pomocą skali higieny protez opracowanej przez Frączak i wsp.

Wyniki i wnioski: Poziom higieny jamy ustnej jak i uzupełnień protetycznych jest bardzo niski, pomimo uzyskanych informacji od lekarza, co oznacza, iż stomatolodzy powinni zwracać większą uwagę na sposób przekazywania informacji dotyczących higieny jamy ustnej i uzupełnień protetycznych, najlepiej w formie ulotki. 

---

Konrad Olszewski¹, Agata Cynowska¹, Joanna Dawcewicz¹, dr n. med. Olga Preuss², dr n. med. Magda Aniko-Włodarczyk², dr hab. n. med. Grzegorz Trybek^2
1 Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie
² Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie

Ocena wpływu fibryny bogatopłytkowej na gojenie zębodołów poekstrakcyjnych z wykorzystaniem kamery termowizyjnej 

Wstęp: PRF (Platelet Rich Fibrin) jest to drugiej generacji koncentrat, który zawiera płytki krwi oraz czynniki wzrostu. W celu kontroli procesu gojenia po zastosowaniu PRF można wykorzystać kamerę termowizyjną, która pozwala na bezinwazyjną i bezdotykową ocenę rozkładu temperatury badanego ciała. Pozwoliło to na obiektywną ocenę skuteczności PRF aplikowanego do zębodołu, w zakresie minimalizowania bólu oraz przyspieszenia procesu gojenia po zabiegu usunięcia zębów.

Materiał i metody: Badaniem zostało objętych 4 pacjentów, u których został wykonany zabieg usunięcia zębów w znieczuleniu miejscowym. Pacjenci zostali losowo podzieleni na dwie grupy badana (n=2) z zastosowanym PRF do zębodołu po ekstrakcji zęba i kontrolna (n=2) ze standardowym postępowaniem pozabiegowym. Zębodoły zostały zaopatrzone szwami. Proces gojenia był weryfikowany za pomocą kamery termowizyjnej, a poziom natężenia dolegliwości bólowych za pomocą skali NRS.

Wyniki: Dane uzyskane za pomocą kamery termowizyjnej przedstawiają większy spadek temperatury w miejscu ekstrakcji w porównaniu do grupy kontrolnej po 2 dniach w przypadku zastosowania PRF. Dolegliwości bólowe pacjentów szybciej ustępowały w przypadku grupy badanej.

Wnioski: Pozytywny rezultat osiągnięty w powyższym projekcie badawczym umożliwi ocenę słuszności stosowania PRF jako preparatu przyspieszającego gojenie rany poekstrakcyjnej.

---

Aleksandra Jaroń¹, Teresa Bociąga^1, Magda Aniko-Włodarczyk², Olga Preuss², Grzegorz Trybek^2
1Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie
²Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie

Zastosowanie druku 3D w chirurgii stomatologicznej 

Wstęp: Postęp techniki w tym obrazowania i modelowania trójwymiarowego, tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT), skanerów wewnątrz i zewnątrzustnych, a także ciągły rozwój technologii CAD/CAM stały się narzędziem współczesnej stomatologii. Szybkie prototypowanie jest technologią pozwalającą na przetwarzanie danych pacjenta oraz kształtowanie trójwymiarowych obiektów na podstawie cyfrowego modelu. Druk 3D na przestrzeni ostatnich lat staje się przedmiotem zainteresowania chirurgii stomatologicznej. 

Cel pracy: Przedstawienie zastosowania druku 3D w chirurgii stomatologicznej.

Materiał i metody: Do przygotowania pracy wykorzystano bazę danych PubMed posługując się słowami kluczowymi: 3D printing, dentistry, surgery, surgicaltemplate, dental surgery oraz pliki z CBCT. Modelowanie trójwymiarowe wykonano z użyciem programów Invesalius 3.0, Blender oraz Meshmixer. Modele wydrukowano za pomocą drukarki 3D Planmeca Creo oraz Zortrax M200. 

Wnioski: Proces modelowania trójwymiarowego oraz wydruk 3D umożliwiają indywidualne planowanie przedoperacyjne w chirurgii stomatologicznej, pozwalając na wizualizację niedostępnych struktur anatomicznych, co minimalizuje ryzyko powikłań związanych z zabiegiem. Planowanie trójwymiarowe umożliwia stworzenie spersonalizowanego protokołu chirurgicznego dedykowanego dla pacjenta.

---

Aleksandra Jaroń¹, Teresa Bociąga^1, Magda Aniko-Włodarczyk², Olga Preuss², Grzegorz Trybek^2
1Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie
²Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie

Przegląd klasyfikacji radiologicznych zatrzymanych trzecich zębów trzonowych w żuchwie

Wstęp: W ciągu ostatnich dziesięcioleci obserwuje się nasilenie zjawiska retencji trzecich zębów trzonowych (tzt). Przyczyną tej tendencji jest coraz wyższy poziom higieny, rzadsza utrata zębów, brak fizjologicznej atrycji na skutek zmian nawyków dietetycznych, a także etiologia genetyczna. Najczęściej zatrzymaniu ulegają tzt w żuchwie. Od postaci retencji zależy trudność przebiegu procedury chirurgicznej. Klasyfikacje zatrzymanych tzt w żuchwie umożliwiają ustalenie stopnia retencji oraz metody postępowania chirurgicznego, co pozwala na minimalizację ryzyka powikłań.

Cel pracy: Przedstawienie klasyfikacji zatrzymanych trzecich zębów trzonowych w żuchwie.

Materiał i metody: Dokonano przeglądu baz naukowych: PubMed, Google Scholar w poszukiwaniu prac w języku polskim i angielskim w oparciu o słowa kluczowe: impacted third molars, panoramicradiography, classification. 

Wyniki: W piśmiennictwie naukowym oraz w praktyce klinicznej stosuje się najczęściej następujące klasyfikacje: Wintera, Pell’a-Gregory’ego, Tetsch’a-Wagnera oraz Asanami-Kasazaki.

Wnioski: Przedoperacyjne określenie stopnia retencji tzt w żuchwie pozwala na wybór najlepszej metody chirurgicznej. Jednak każda z nich ma pewne ograniczenia. Niestety nie stworzono jak dotąd klasyfikacji, która pozwoliłaby określić każdy typ zatrzymania tzt w żuchwie. 

---

Joanna Jarzęcka, Olga Preuss, Magda Aniko-Włodarczyk, Grzegorz Trybek
Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie

Korzeń wtłoczony do  światła zatoki szczękowej jako powikłanie ekstrakcji zęba – diagnostyka i procedura chirurgiczna

Wstęp: Wtłoczenie korzenia do zatoki szczękowej podczas ekstrakcji jest jednym z powikłań powstałych w wyniku użycia nieprawidłowej techniki, nadmiernej siły podczas usuwania zęba oraz nisko schodzącego zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej.

Cel pracy: Celem pracy jest przedstawienie powikłania – wtłoczenia korzenia do zatoki szczękowej oraz techniki jego usunięcia.

Opis przypadku: Do Zakładu Chirurgii Stomatologicznej zgłosił się pacjent skierowany z gabinetu stomatologicznego, po nieudanej ekstrakcji zęba 26. Podczas zabiegu doszło do wtłoczenia korzenia podniebiennego do światła zatoki szczękowej wytwarzając tym samym połączenie ustno–zatokowe. Tego samego dnia wykonano zdjęcie pantomograficzne oraz CBCT, które uwidoczniło korzeń podniebienny w zachyłku zębodołowym zatoki szczękowej. W znieczuleniu miejscowym utworzono płat śluzówkowo – okostnowy. Poszerzono otwór osteotomijny do zatoki szczękowej, przez który ze światła zatoki usunięto polip a następnie korzeń podniebienny.Połączenie ustno–zatokowe zamknięto metodą Wassmunda – Borusiewicza. Ranę zaopatrzono szwami. 

Wnioski: Ekstrakcje górnych zębów trzonowych należą często do trudnych zabiegów ze względu na lokalizację korzeni zębów w okolicy zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej. Konieczna jest duża ostrożność w postępowaniu, ocena kliniczna oraz radiologiczna ryzyka połączenia ustno-zatokowego oraz dobór odpowiedniej techniki ekstrakcji.
 

---

Justyna Rydlińska, Magda Aniko-Włodarczyk, Olga Preuss, Grzegorz Trybek
Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie

Mikromarsupializacja jako minimalnie inwazyjna technika leczenia pseudotorbieli ślinianki podjęzykowej – opis przypadku

Wstęp: „Żabka” (ranula) jest pseudotorbielą nie posiadającą wyściółki nabłonkowej, która powstaje na skutek wynaczynienia śluzu. Lokalizacja przestrzenna tego typu zmiany patologicznej stwarza trudność w jej leczeniu. Zabieg mikromarsupializacji z modyfikacją Amarala jest to metoda leczenia  torbieli, polegająca na gęstym założeniu  dużej ilości szwów węzełkowych (nić jedwabna 3.0) przechodzących przez ścianę torbieli na dnie jamy ustnej, które pozostawia się do czasu samoistnej eliminacji.

Cel pracy: przedstawienie mikromarsupializacji, jako współczesnej metody leczenia pseudotorbieli ślinianki podjęzykowej.

Opis przypadku: Pacjent lat 32 zgłosił się do Zakładu Chirurgii Stomatologicznej PUM z powodu niebolesnego wygórowania utrzymującego się od 2 tygodni. W badaniu wewnątrzustnym widoczne regularne wygórowanie na dnie jamy ustnej, średnicy ok. 3 cm, chełboczące o białawo-niebieskawym zabarwieniu. W ścianie torbieli wytworzono kanaliki wyprowadzające śluz poprzez założenie kilkunastu jedwabnych szwów. W celu całkowitej ewakuacji płynnej treści  kilkukrotnie uciśnięto torbiel. Po 30 dniach szwy samoistnie uległy eliminacji, a torbiel uległa opróżnieniu.

Wnioski: Mikromarsupializacja jest minimalnie inwazyjnymi prostą metodą  leczenia żabki powierzchownej ślinianki podjęzykowej. 

---

Małgorzata Mazurek-Mochol¹, Elżbieta Dembowska¹, Marcin Milchert^2
1Zakład Periodontologii PUM w Szczecinie
²Klinika Reumatologii, Chorób Wewnętrznych i GeriatriiPomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie

Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (granulomatosis with polyangiitis-GPA) –  opis przypadku

Wstęp: Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń(GPA)- choroba autoimmunologiczna związana z przeciwciałami cANCA (anti-neutrophil cytoplasmic antibodies) i obejmująca martwicze zapalenie małych i średnich naczyń.

Cel pracy: Opis przypadku pacjenta z objawami GPA w jamie ustnej. 

Opis przypadku: Mężczyzna 46-letni zgłosił się do Zakładu Periodontologii PUM w Szczecinie skarżąc się na ból, obrzęk i krwawienie z dziąseł (od ok. 3- 4 tyg.). Z wywiadu – złe samopoczucie (od ok.2 miesięcy), gorączka do 38 °C, uogólniony ból mięśni i stawów, osłabienie, spadek masy ciała, ból głowy, niedrożność nosa i krwawienie z nosa przy próbie wydmuchiwania, poty nocne, ból gałek ocznych, drętwienie prawej połowy ciała; stwierdzona niedoczynność tarczycy (Euthyrox N 75- Merck). Pacjent leczony przez lekarza rodzinnego (Otrivin-GlaxoSmithKline Consumer Healthcare, Scorbolamid- Polpharma, Cholinex-GlaxoSmithKline Consumer Healthcare, Fromilid- Krka).W badaniu stomatologicznym- obrzęknięte, krwawiące dziąsła (SBI= 100%). Stwierdzono zapalenie truskawkowe dziąseł, bolesność pod językiem przy ujściach ślinianek oraz węzłów chłonnych podżuchwowych, zapalenie i powiększenie gruczołów ślinowych w obrębie dolnej wargi. Dodatkowo- słaba higiena jamy ustnej (API=100%). Na skórze głowy- zmiany skórne. 

Badanie histopatologiczne dziąsła (nr PU 1061-1061/10)- opisano cechy zapalenia naczyń. Wykonano SRP; zalecono: BAG, eludril, elugel(Pierre Fabre), miękką szczoteczkę, niedrażniącą dietę oraz lek przeciwbólowy. Ze względu na pogarszający się stan dziąseł oraz wzrost bólu przepisano lignokainę w żelu(Polfa Warszawa) do miejscowego stosowania. Skierowano pacjenta do Kliniki Reumatologii, Chorób Wewnętrznych i Geriatrii, gdzie potwierdzono rozpoznanie GPA (kryteria klasyfikacyjne wg ACR z 1990 roku)i natychmiast rozpoczęto leczenie pacjenta. 

Wnioski: Szybka diagnoza ma kluczowe znaczenie w tej zagrażającej życiu chorobie. Znajomość objawów ustnych chorób ogólnoustrojowych przez stomatologów ma ogromne znaczenie dla pacjentów nie tylko z GPA.

---

Piotr Kuligowski, Magda Aniko-Włodarczyk, Olga Preuss, Grzegorz Trybek
Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie

Zabieg chirurgicznego usunięcia zęba nadliczbowego oraz odsłonięcia zatrzymanego siekacza centralnego w szczęce – opis przypadku 

Wstęp: Hiperdoncja to zjawisko polegające na powstaniu nadmiernej liczby zębów. Zęby te mogą mieć budowę prawidłową i nazywane są zębami dodatkowymi lub ich kształt jest silnie zdeformowany i noszą nazwę zębów nadliczbowych. Mogą być przyczyną retencji zębów sąsiednich, ich przemieszczenia, resorpcji, czy zmian o charakterze torbieli jak i powstania diastemy.

Cel pracy: Przedstawienie schematu postępowania z całkowicie zatrzymanym stałym siekaczem centralnym w szczęce, którego przyczyną jest ząb nadliczbowy.

Opis przypadku: Do Zakładu Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie zgłosił się 9-letni chłopiec celem przeprowadzenia zabiegu operacyjnego usunięcia zęba nadliczbowego w regionie 11. Badanie podmiotowe i przedmiotowe rozszerzono o diagnostykę tomografii wiązki stożkowej. W znieczuleniu miejscowym z cięcia na wyrostku zębodołowym szczęki wykonano ekstrakcję zęba 51, oraz przy użyciu wierteł dźwigni wydłutowano ząb nadliczbowy oraz odsłonięto zatrzymany ząb 11, do którego przyklejono zaczep ortodontyczny. Ranę zaopatrzono szwami jedwabnymi 3-0, które usunięto po 7 dniach.

Wnioski: Wczesna diagnostyka i monitorowanie najkorzystniejszego momentu leczenia gwarantuje pewniejsze oraz bardziej przewidywalne wyniki. Połączona metoda ortodontyczno-chirurgiczna sprowadzania zęba do łuku jest metodą z wyboru w szczególności, jeśli rozwój wierzca jest zakończony